Een taal is iets dat leeft en dat je als spreker moet beleven.
Het is pas wanneer je een taal durft spreken, wanneer je fouten durft maken, dat ze iets van jou kan worden en dat je écht vooruitgang kan boeken. Want natuurlijk maak je fouten. Hoe kan je anders iets leren? In het onderwijs ligt de nadruk soms nog te fel op presteren en evalueren en dat kan voor sommige leerlingen een dooddoener zijn.
Via dramatische werkvormen kan je een taal tot leven brengen en op die manier je leerlingen motiveren om ze te durven spreken.
Het eerste deel van de opleiding gaan we aan de slag met ‘gevoelens’, ‘personages’, ‘status’, ‘stem’ en ‘improvisatie’. We doen een aantal oefeningen die nadien makkelijk aangepast kunnen worden aan je eigen taallessen en je eigen leerlingen. Doordat je ze zelf beleefd hebt, zullen ze makkelijker blijven hangen en zal je je bovendien beter kunnen inleven in je leerlingen.
Er zit een rustige opbouw in de oefeningen, waardoor ook de onzekere leerlingen de tijd krijgen om zich op hun gemak te voelen en hun grenzen te verleggen op hun tempo. Want dat is het mooie aan toneel: zelfs leerlingen waarvan je het niet verwacht, kunnen hier opeens openbloeien, gemotiveerd aan de slag gaan en nieuwe talenten en mogelijkheden ontdekken.
Tijdens de laatste twee uren worden drie verschillende toneelprojecten toegelicht. Met deze projecten kan je op een eenvoudige manier een leuke en motiverende toneelvoorstelling met je leerlingen maken in het Nederlands, Frans of Engels. Deze concepten zijn opnieuw makkelijk om te zetten naar de verschillende jaren en richtingen van het secundair onderwijs.
Een groter groepsproject, zoals een toneelvoorstelling, zorgt voor verbinding, stimuleert de samenwerking, de persoonlijke groei en de creativiteit van de leerlingen. Bovendien, en dat is misschien wel je hoofddoel als taalleerkracht, bevordert het de spreekdurf, de motivatie van de leerlingen en hun taalvaardigheid.
Lesgever
